A SMALL MARGIN OF ERROR

| Small Margins Of ERROR | Thuisbladzijde | Vorige | Volgende |

Ron

Eindelijk tijd om te reageren op het stukje van Ron in de laatste BTW van vorig jaar Het is de eerste gepubliceerde reactie op mijn kolom, en daar ben ik natuurlijk heel blij mee. Hoewel… Bij lezing van het stukje van Ron vallen mij meteen al twee dingen op: (1) Ron kan niet lezen, en (2) Ron kan niet schrijven.

Om met (2) te beginnen. Ron, heb jij wel eens gehoord van het begrip ‘leesbaarheid’? En wist je dat dat woord nauw samenhangt met een ander begrip, namelijk ‘stijl’? Het heeft me tien minuten gekost om de eerste alinea van je stukje te lezen, en toen schimmerde het mij voor de ogen. In die alinea zijn twee zinnen geheel overbodig (hoewel het altijd prettig is te vernemen dat je de beste MIF-assistent aller tijden bent). Ben je soms een kleinzoon van Havank? Of heb je gewoon niet goed opgelet op school? Als je deze vragen schriftelijk gaat beantwoorden, probeer het dan eens kort en bondig.

Zo, nu de hoofdzaak. De openingszin van mijn stukje luidde: ‘Dit wordt een onbeschaamde reclamespot.’ Feitelijk is alle kritiek van Ron daarmee weerlegd, maar ik ben de flauwste niet.

Ron, je zegt zelf dat je na ‘Dark Side’ al bent afgehaakt. Maar wat bedoel je als je zegt dat de carrière van de Floyd sindsdien in het teken staat van ‘hoe maken wij een album dat nóg beter is’? Was dat voor het verschijnen van ‘Dark Side’ dan niet het geval? En zijn er na ‘Dark Side’ dan echt geen goede Floyd albums meer gemaakt? (Ik zeg hier ‘goede’, niet ‘betere’.) Moet het dan altijd beter, hoger, verder? Dan lust ik er ook nog een paar: eigenlijk ging het fout met de Floyd toen Syd Barrett uit groep werd gegooid. Díe maakte tenminste nog underground, maar voor de Floyd was het vanaf dat moment ‘hoe maken we [etc.]’. Of nee, eigenlijk is het al misgegaan toen Bach stierf. Want daarna was het motto alleen nog maar ‘hoe [etc.]’.

Is het durf en originaliteit wat je zoekt? Gooi 90% van je platencollectie maar weg, Ron, want vrijwel niets is origineel of gedurfd. En je wordt pas weer fan van de Floyd als ze hun vroegere zanger/bassist als opblaaspop belachelijk maken? Wat heeft dat met muziek te maken, Ron?

Weet je, Ron, soms is het goed om eens iets te horen dat gewoon weer ouderwets vertrouwd in de oren klinkt. Al was het alleen maar als bevestiging van iets dat heel erg goed was. Maar misschien is het wel heel moeilijk om zoiets te kunnen waarderen.

ERROR
Deze tekst stond eerder in de By The Way…, nummer 40. Op deze kolom kwam een reactie.

© Roelof Ruules