A SMALL MARGIN OF ERRORAquariusWat is er toch aan de hand, met Nederland? Of misschien moet ik wel vragen: wat is er aan de hand met de wereld? Want er is iets aan de hand met de wereld. De wereld is terecht gekomen in het tijdperk van Aquarius. Nu is dat op zichzelf niets bijzonders. Al eerder werd het tijdperk van Aquarius aangekondigd, in de jaren ‘60, en dat hebben we ook overleefd—en het heeft ons ook nog een geweldige hoeveelheid buitengewoon mooie muziek opgeleverd. Maar nu lijkt het menens. Het tijdperk van Aquarius, als ik het goed heb begrepen, luidt een Nieuwe Tijd in. En omdat alles in de huidige tijd wordt uitgedrukt in een andere taal spreekt iedereen van de New Age. De Nieuwe Tijd (ik ben conservatief, dat verklap ik alvast) is meer dan alleen een overgang op een nieuw cijfer aan het begin van het jaar, het is een spirituele revolutie. Er moet meer ruimte komen voor hetgeen zich buiten onze waarneming afspeelt, voor het bovennatuurlijke, het paranormale. De mens keert zich af van zijn consumptieve zelf en richt zich op de mooie wereld die om ons heen bestaat en ontstaat. Blâââh! Er is geen mooie wereld om ons heen, en die zal per 2001 (de 21e eeuw begint, zoals iedere beta-student weet, pas op 1 januari van het jaar 2001) ook niet ontstaan. Of denken de Nieuwe Tijders dat ze door middel van hoppen, zweven en dromen ineens alle gekken in Oud Joegoslavië op andere gedachten brengen? Dat denken ze dus inderdaad. Het ware gevaar van de Nieuwe Tijd is dat de profeten ervan ook werkelijk menen dat het zal veranderen. Dat je daarvoor niet meer hoeft te werken, maar dat het ook kan langs spirituele weg, door met z’n allen op een grasveldje te mediteren. Het liep niet voor niets slecht af met Aquarius in de jaren ‘60. Mediteren helpt niet. Maar de generatie van nu is dat vergeten. "Wij zullen die fouten vermijden" zong Boudewijn de Groot dertig jaar geleden, in een aanklacht tegen de generatie vóór hem. Maar luisteren konden ze toen niet, en nu nog steeds niet. Ze trappen er allemaal weer in, men zweeft alweer gedwee met de grote massa mee. Het zal mijn tijd wel duren. Maar wacht eens… In de jaren zestig gingen de jongeren de straat op, om te vechten voor hun Aquarius. Misschien is het nu wel ónze tijd. We moeten gewoon een vuist maken tegen het zwevend gespuis! Laten we barricaden opwerpen tegen de Watermannen en -vrouwen! Laten we… Nee, laten we die fouten vermijden. |
