A SMALL MARGIN OF ERROR

[Switch]

Idioten

Ze waren weer eens op de televisie, de para-militaire idioten. Iedere keer als ik ze zie, vraag ik me weer af wat mensen in hemelsnaam bezielt om zich in een camouflagepak te hijsen en door het gras te gaan kruipen met een M16 in de aanslag. Zelf heb ik op m’n twaalfde voor het laatst met een namaak mitrailleur rondgehobbeld. (Wij speelden de Tweede Wereldoorlog na uit voddige stripboekjes, waarvan mijn buurjongetje stapels bezat. Onze held was Montgomery in Noord-Afrika, maar bij gebrek aan woestijn speelde de slag om Al Alamein zich bij ons af in het park. Ook de slag om Tarawa deed het erg goed bij ons in de buurt.)

Voor sommigen lijkt het voornamelijk een hobby te zijn. Daar kan ik nog inkomen. Ik lees graag boekjes, anderen kruipen graag in een camouflagepak door het gras. Dat moet kunnen, daar wil ik ruim in zijn. Maar anderen, waaronder de idioten die weer eens op de televisie waren, is het letterlijk dodelijke ernst. Ze doen het om voorbereid te zijn op de Derde Wereldoorlog, of de invasie van de Islam, of het Einde der Tijden—en zo te zien vaak om alledrie. Ze worden geleid door een Snor met een Baret en een Zonnebril, die nog in Korea en Vietnam heeft gezeten, en die voor de camera graag vertelt dat zij de overlevenden zullen zijn, en dus de grondleggers van de nieuwe mensheid. Dat is geen prettig vooruitzicht, en wat mij betreft een goede reden om de komende catastrofe niet te willen overleven.

En altijd als ik deze mensen zie, denk ik ‘wat een domme en enge mensen zijn dit’. Ze roepen dat ze wel gewapend moeten zijn, want er is chaos en anarchie op komst. En vervolgens laden ze een pick-up truck vol met kunstmest, gooien er wat brandstof in, en blazen een gebouw op. Inderdaad, er is chaos en anarchie op komst! Ze roepen dat het einde der tijden is aangebroken, dat de Antichrist is opgestaan, en dat de mensheid ten dode opgeschreven is. En vervolgens helpen ze de Antichrist alvast een handje door hier en daar wat gifgas los te laten. Inderdaad, het einde is nabij!

Overigens kan de reactie van sommige overheden ook bevreemdend zijn. Nog niet zo lang geleden hoorde ik een overheidsfunctionaris (uit Engeland? of Israel? of Japan? ik weet het niet meer) plechtig verklaren dat de laatste aanslag niet was opgeëist door een politieke groepering, zodat men er nu maar van uitging dat ze was gepleegd door een geestelijk gestoorde. Ik heb nog lang gelachen, maar eigenlijk had ik moeten huilen.

ERROR

Deze tekst stond eerder in de By The Way…, nummer 55.

© Roelof Ruules